सडक

आक्रोसको ज्वाला दन्केको छ
छाएको छ अशन्तिको माहोल
कलको बिऊले फैलाउँदैछ जरो
मौलाउदैछ कुक्रिती र,फेरि होमियो सडक

जुलुस र नाराले गुञ्जेकाछन् कानहरु
ढुङ्गा र मुडाको हुन्छ हानाहान
लावरीस जुत्ता र टायरको बन्यो मसानघाट
कुर्शीको युध्हमा, फेरि होमियो सडक

अश्रुग्याशले पोल्छ उस्का आँखाहरु
चिरीन्छ छाती ईँट्टाको बर्षाले
प्रहरीको डण्डा बर्षन्छ उसैमाथी
जन्तको असन्तुस्टिमा, फेरि होमियो सडक

सुकेको पात को एक सर्को ले

मिठो सपना बनी रमाई रहेको म
कोमल किरण बनि आईदियै तिमी
हाँगामा अल्जेको पात थीए म
शीतल बताश बनि छाइदियै तिमी

कोल्टे फेर्यो जिवनको मोढ ले
एक्लै छडी हराई दियै तिमि
सुकेको पात को एक सर्को ले
बर्णन गर्छ मेरो सम्पुर्न जिवनी।